"Δόλωμα" | J. Kent Messum

 

Αυτή τη φορά, στο ταξίδι των γιορτών, στον γυρισμό, λοιπόν, από τη φοιτητούπολη μου στο σπίτι μου, είχα για παρέα το "Δόλωμα" του J. Kent Messum. Σε αυτό το άρθρο, όπως κατανοήσατε, θα μιλήσουμε για το συγκεκριμένο βιβλίο που αποτέλεσε και την παρέα μου καθώς το πλοίο διέσχιζε τα κύματα της θάλασσας. 

Ξεκινώντας την αφήγηση μου, θα αναφερθώ στην θεματική του βιβλίου. Έξι άνθρωποι, λοιπόν, ανεξαρτήτως φυλής, ηλικίας ή φύλου, βρίσκονται, εντελώς ξαφνικά, ένα πρωινό σε ένα μικρό και ακατοίκητο νησί χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους. Εκείνο το πρωινό, μετά από πολλές συζητήσεις, όχι πάντα ήρεμες, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το μόνο κοινό στοιχείο όλων τους είναι η εξάρτηση τους από τα ναρκωτικά. Εκεί ξεκινάει ένα παράξενο παιχνίδι όπου για να επιβιώσουν θα πρέπει να διασχίσουν τον ωκεανό και να περάσουν από το ένα νησί στο άλλο. Η μόνη τους λύση είναι το κολύμπι. Πόσο θα αντέξουν, όμως, και πόσοι/ες θα αντέξουν; 

Η αλήθεια είναι πως το "Δόλωμα" δεν αποτελεί ένα από τα βιβλία που συνηθίζω να διαβάζω. Έχει, φυσικά, την δράση που χρειάζεται ένα τέτοιο βιβλίο και δεν μπορώ να πω πως με απογοήτευσε. Το λεξιλόγιο του, βέβαια, ήταν αρκετά απλοϊκό, κατά τη γνώμη μου, καθώς το θεωρώ και μη ευπρεπές για τα δικά μου γούστα σε βιβλία. Επιπροσθέτως, περιλαμβάνει και σκηνές που, προσωπικά, δεν θα προτιμούσα να αναφέρονται τόσο λεπτομερώς. 

Κλείνοντας, παρά τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, το "Δόλωμα" αποτέλεσε μια καλή συντροφιά στο ταξίδι μου. Εξαίροντας τον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνει ο συγγραφέας τις σκέψεις του, το μήνυμα που επιθυμεί να περάσει μπορεί να χαρακτηριστεί και αξιοθαύμαστο. 

Instagram: @orgesa.kodhelaj